Гісторык ВКЛ І. І. Лапо адзначаў: «Перасяляемым татарам даваліся вялікім князем землі ў іх поўную ўласнасць з правам поўнага распараджэння імі і з вызваленнем іх ад падаткаў і пабораў, пры тым з дазволам сяліцца не толькі ў вёсках, але і ў гарадах. Стараючыся пасяліць татараў у сваім княстве, Вітаўт прызнаваў за імі поўную свабоду іх рэлігіі і звычаяў»[233]. Пры падзеле Польшчы, маніфестам ад 20 снежня 1794 года Кацярына II пацвердзіла ўсе правы літоўскіх татараў. Пры Паўле I быў сфармаваны полк з літоўскіх татараў. Перад Першай сусветнай вайной у Паўночна-Заходнім краі жыло каля 14 тысяч татар-мусульман[234].
У 1912 годзе пры падтрымцы Мінскай гарадской думы пад старшынствам А. К. Аманфінскага ўтварылася «Мінскае таварыства аматараў прыродазнаўства, этнаграфіі і археалогіі» з мэтай натуральна-гістарычных, геаграфічных і этнаграфічных даследаванняў Мінскай губерні. Неўзабаве пры таварыстве адкрыўся музей з 5 экспазіцыямі: археалагічнай, прыродазнаўчай, гістарычнай і этнаграфічнай. З часам з’явіліся мінералы, чучалы жывёл, нумізматычныя калекцыі, узоры народнага побыту[254].
У 1871 годзе выпусціў у Маскве зборнік «Беларускія песні, з падрабязнымі тлумачэннямі іх творчасці і мовы, з нарысамі народнага абраду і ўсяго побыту» з валачобнымі, юр’еўскімі, мікольскімі, купальскімі і каляднымі песнямі[107]. Сакратар Віцебскага губернскага статыстычнага камітэта, рэдактар неафіцыйнай часткі «Віцебскіх губернскіх ведамасцяў», пазней рэдактар «Памятнай кніжкі Віцебскай губерні Архівавана 5 красавіка 2016. » А.
Вось як ён убачыў у 1812 годзе мясцовасць каля Барысава: «Шлях ад Рослаўля да Барысава ўсеяны мёртвымі целамі, якія прадстаўляюцца вачам у розных жудасных відах. Нікога не сустракаеш на дарозе, акрамя знявечаных воінаў вялікай арміі ў жаночых, сялянскіх, жыдоўскіх і іншых дзіўных адзеннях. Першы раз у жыцці бачу сумны маскерад. Спаленыя корчмы, спустошаныя вёскі, дзе бродзіць каля руінаў сваіх з палашам пры баку шляхціч, абрабаваны вялікімі сваімі вызваліцелямі — французамі: вось прадметы, якія паўтараць не занадта прыемна!.. Мінск, убачаны Лажэчнікавым у 1812 годзе: «Хто тутэйшыя насельнікі? — Жыды. Да каго звярнуцца для пакупкі ці продажу? — Да жыдоў.
Вiцебск. Футбольны клуб. - Страница 379 - Pressball.by Віцебск - Нёман (Гродна) Міхал Казлоў (1990 г., "Дняпро" Магілёў) Если игра будет на Тракторе, то будет трансляция на Беларусь-5 и время
Прамыя трансляцыі матчаў «Нёмана» | Афіцыйны сайт ФК « Чэмпіянат Беларусі ; 13.Дынама-Брэст, 23, 22 ; 14.Віцебск, 24, 20 ; 15.Арсенал, 24, 17 ; 16.Дняпро-Магілёў, 24,
У мясцовых летапісах апісваліся падзеі, якія тычыліся пераважна гісторыі асобнага ўдзельнага княства і яго сталіцы. Сярод непасрэдна беларускіх летапісаў краязнаўчыя звесткі сустракаюцца ў «Баркулабаўскім летапісу» ― зводзе хранікальных матэрыялаў пра падзеі ад 1563 да 1608 года, сабраных з розных крыніц і перапісаных разам у другой палове XVII ст. Ёсць меркаванне, што аўтарам быў жыхар беларускага мястэчка Баркулабава, які належыў да праваслаўнага духавенства. Ён запісваў вядомыя яму падзеі, прычым уключаў у сваю хроніку запіскі іншых відавочцаў, розныя універсалы, лісты і іншае[13][14][15]. З сярэдзіны XIV ст. у Вялікім Княстве Літоўскім пачалі фармавацца хронікі, у якіх у адрозненне ад летапісаў апісаны падзеі не толькі мясцовага, але і еўрапейскага маштабу, з частымі адступленнямі ад храналагічнай паслядоўнасці.
» (1909―1939) дзейнічала ў Вільні, яго члены даследавалі гісторыю, культуру і этнаграфію Беларусі, Літвы і Польшчы. Таварыства выдавала на польскай мове «Штогоднік таварыства». Валодала багатай бібліятэкай у 50 тысяч кніг, рознымі рукапісамі і архіўнымі матэрыяламі[252]. Грамадская арганізацыя «Асвета» (1905) пры Мінскім таварыстве сельскай гаспадаркі публікавала розныя краязнаўчыя матэрыялы, падаючы іх з каталіцкага пункту гледжання[253].
[[[Паток<<<<]]] Дынама Брэст Нёман анлайн 22 жніўня 2022 (((ЖЫВАЯ ТРАНСЛЯЦЫЯ=))) Дынама Мінск Мінск онлайн 55 на тэлеканале СТВ. Сёння таксама сустракаюцца: "Дняпро" (Магілёў) — "Нёман" (Гродна), "Дынама"
З 1890-х гадоў публікацыяй крыніц па яўрэйскай гісторыі займалася Санкт-Пецярбургская Гісторыка-этнаграфічная камісія пры Таварыстве для распаўсюджвання асветы паміж яўрэямі ў Расіі, якая была ператворана ў 1908 годзе ў Яўрэйскае гісторыка-этнаграфічнае таварыства. Гісторыка-этнаграфічнай камісіяй быў выдадзены том дакументаў, куды ўвайшлі матэрыялы, якія захоўваліся ў асабістым архіве С. А. Бяршадскага. Шматлікія публікацыі выходзілі ў часопісе «Яўрэйская Даўніна» і зборніках «Перажытае». Былі выпушчаныя «Акты, якія выдаюцца Камісіяй, найвысока зацверджанай для разбору старажытных актаў у Вільні» (т.
Мастацтва слаўнага Лянотра ўжо састарэла — і ў самай справе, няма нічога аднастайней і таму сумней яго прамых праспектаў, стрыжаных алей, рассечаных у трыкутнікі, паралелаграмаў і іншых раслінных фігур… Мінскі сад размешчаны па ўзорах анлійскіх садоў; толькі ў прыстойных месцах лепшае запазычанае ад Лянотра, які сваім спосабам усюды безабразіў прыроду. Спадар Карнееў не дазволіў нажніцам закрануць ні аднаго дрэва, і яны пышна растуць ва ўсёй сваёй красе… Рускі пісьменнік І. І. Лажэчнікаў напісаў пра беларускія гарады ў «Паходных запісках рускага афіцэра» (1820).
Ураджэнец Гродзенскі губерні Вінцэсь Каратынскі быў хатнім настаўнікам і сакратаром у Сыракомлі, суправаджаў рускага пісьменніка М. С. Ляскова ў паездцы па Паўночна-Заходняму краю. Восенню 1862 года Ляскоў праехаў праз Гродна, Пружаны, Антопаль, Пінск. Паездка вылілася ў нарысы «З аднаго дарожнага дзённіка»[188].
Дняпро Магілёў Нёман Гродна прамая трансляцыя | Profile Social travel & homestay club for over 50s · Follow us on · Contact us · © 2021 The Freebird Club - Reg No: 550116 · Co-funded by the Horizon 2020 programme of